นิทานอีสป เรื่อง กวางกับลูกกวาง
กวางหัวหน้าฝูงตัวหนึ่งเริ่มแก่ชรา พละกำลังถดถอยลงไปมาก แต่ก็ยังยกขากระทืบพื้นแรง ๆ ให้กวางตัวอื่น ๆ เคารพยำเกรงในความเป็นผู้นำของตนอยู่เสมอ วันหนึ่ง ลูกกวางน้อยตัวหนึ่งเดินเข้าไปถามกวางหัวหน้าฝูงว่า “ในเมื่อท่านมีเขายาวโง้ง และมีกลังมากมายอย่างนี้ ทำไมเวลาได้ยินเสียงหมาล่าเนื้อมาทีไร จึงได้แต่พาพวกเราวิ่งหนี ไม่รวมพลังกันเข้าต่อสู้ล่ะ” กวางหัวหน้าฝูงก้มหน้าตอบลูกกวางน้อยว่า “ความจริงเดี๋ยวนี้ข้าอ่อนแอลงมากแล้ว แต่ถึงแม้ตอนที่ข้ายังหนุ่มเป็นหัวหน้าฝูงที่แข็งแรง เวลาได้ยินเสียงหมาล่าเนื้อใกล้เข้ามา ข้าก็ยังขลาดกลัวอยู่ดี”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ผู้อ่อนแอมักแสร้งทำตนเข้มแข็ง แต่ไม่อาจปิดบังความขี้ขลาดที่อยู่ภายในได้
ให้ 3 คำ
ตอบลบรัก การ อ่าน
ลบ