นิทานอีสป เรื่อง ต้นสนกับพุ่มไม้
วันหนึ่ง...
ต้นสนบนยอดเขาแห่งหนึ่ง กล่าวกับพุ่มไม้ว่า เธอดูฉันสิ ฉันทั้งสูงทั้งแข็งแรง ทั้งสง่าและงามเพียงใด
แต่... ส่วนเธอมีอะไรดี ?
เธอทั้งเล็ก ทั้งน่าเกลียด และไม่มีระเบียบอะไรเลย
คำพูดของต้นสน ทำให้พุ่มไม้หนามพุ่มนั้นไม่ค่อยสบายใจนัก เพราะมันรู้ว่า ต้นสนพูดถูก
แต่ในวันต่อมา ชายสองคนได้แบกขวานเดินขึ้นมาบนภูเขา
ชายทั้งสองลงมือตัดโค่นต้นสนต้นนั้นลงทันที เพราะเขาต้องการจะเอาไม้นั้นมาปลูกบ้านใหม่
อนิจจา ! ต้นสนร้องครวญคราง ขณะที่มันนถูกตัดใกล้จะโค่นล้มลงไป
ฉันอยากจะให้ตัวฉันเป็นพุ่มไม้เหลือเกิน เพื่อว่า คนจะได้ไม่มาตัดโค่นฉัน
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า บุคคลที่หยิ่งยโสมากเกินไป มักจะต้องเสียใจภายหลัง
People who are too proud may be sorry later
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น