นิทานพื้นบ้าน เรื่อง หนูกับแมว
แต่ก่อนนั้นแมวไม่เคยกินหนูเลย เพราะแมวกับหนูเป็นเพื่อนรักกัน ดังคำสัญญาที่ต่างฝ่ายต่างให้ไว้ต่อกันว่า “เพื่อนจะไม่ยอมทิ้งกันในยามยาก”
อยู่มาวันหนึ่งแมวอยากจะกินนก จึงชวนหนูออกไปจับนกที่กลางทุ่ง “หนู วันนี้เราไปเที่ยวที่กลางทุ่งกันดีมั๊ย ข้าจะไปหานกกิน แล้วแกก็ไปหาข้าวกิน กลางทุ่งนามีข้าวเต็มไปหมด” ซึ่งหนูเห็นดีด้วยเพราะเป็นหน้าเกี่ยวข้าว จึงเดินไปด้วยกัน
เมื่อมาถึงกลางทุ่ง แมวก็ไปนั่งแอบอยู่ที่คันนา พอนกบินมาเกาะที่คันนา แมวก็จับนกกินอย่างสนุกสนาน ส่วนหนูก็ไปนั่งที่กลางนาเก็บข้าวกินอย่างเอร็ดอร่อย แต่ไม่นานฝนก็ตกลงมาอย่างหนักจนเกิดน้ำท่วมใหญ่ หนูกับแมวไม่รู้จะทำอย่างไรกันดี จึงได้แต่ตะเกียกตะกายเพื่อเอาชีวิตรอด บังเอิญมีเรือไม้เก่าๆ ไหลมาตามน้ำ แมวรีบร้องตะโกนบอกให้หนูมาขึ้นเรือ แล้วต่างตัวต่างก็ปีนขึ้นเรือได้อย่างปลอดภัย ซึ่งเรือไม้เก่าลำนั้นก็พาหนูกับแมวไหลไปตามน้ำเรื่อยๆ อย่างไม่มีจุดหมาย
หลายวันหลายคืนผ่านพ้นไป ทั้งหนูกับแมวต่างฝ่ายต่างก็รู้สึกหิว เพราะไม่ได้กินอะไรกันเลย ฝ่ายแมวที่นอนอยู่นิ่งๆ รู้ว่าหนูนั้นชอบกัดกินไม้ ตอไม้รวมทั้งของจุกจิกทั้งหลาย จึงตะโกนบอกหนูว่า “อย่าไปกัดกินไม้เรือนะ เดี๋ยวน้ำจะเข้าเรือ” หนูได้ยินก็บอกว่า “ข้าไม่กินหรอกน่า” แต่หนูรับปากแมวได้ไม่นาน ด้วยความหิวก็แอบกัดกินไม้เสียงดังกรอดๆ แมวได้ยินจึงโผล่หัวขึ้นมาแล้วร้องบอกว่า “ไอ้หนู อย่ากัดไม้นะ ขืนกัดอีกเราต้องจมน้ำตายกันแน่ๆ ” ทำให้หนูต้องหยุดเงียบไปในที่สุด
เรือไม้เก่าๆ ยังคงลอยต่อไปเรื่อย ๆ ส่วนแมวก็ยังทนอยู่อย่างนั้นโดยไม่ได้กินอะไรเลย แต่หนูทนไม่ได้ แอบกัดไม้ดังกรอดๆอีก จนแมวทนไม่ไหว โกรธก็โกรธ หิวก็หิว รำคาญก็รำคาญ กลัวจะจมน้ำก็กลัว แต่ด้วยความเป็นเพื่อนจึงคิดในใจว่า “ทนอีกสักครั้งเถอะ ถ้าเจ้าหนูมันยังไม่เชื่อ เห็นทีจะต้องจับมันกินจริงๆเสียแล้ว” ฝ่ายหนูก็สงสัยว่าฝ่ายแมวจะทำอะไรมัน เห็นแมวทำหน้าบูดหน้าบึ้งใส่ หรือว่าแมวมันคิดจะจับเราไปกิน ครั้นคิดได้เช่นนั้น ด้วยความรักตัวกลัวแมวกิน หนูก็กระโดดลงจากเรือหนีแมวเพื่อนรักลงรูไปในทันที
ฝ่ายแมวเห็นเพื่อนทิ้งกันไปได้ลงคอ แค้นก็แค้น เสียใจก็เสียใจ แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรจึงสัญญากับตัวเองว่า “ต่อไปนี้ถ้าข้าเห็นแกที่ไหน จะจับกินเสียตรงนั้นและไม่ว่าชาติไหน ถ้าเห็นเป็นหนูข้าจะกินเสียให้หมด สัญญากันแล้ว มันไม่ทำตามสัญญา” ตั้งแต่บัดนั้นแมวก็กินหนูมาตลอดจนถึงทุกวันนี้
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น