นิทานพื้นบ้าน เรื่อง เขาสมิง1
ในบริเวณเขาสมิง จะมีภูเขาลูกเตี้ย ๆ อยู่ลูกหนึ่ง เป็นที่อยู่ของผู้แก่กล้าวิชาอาคมผู้หนึ่ง ซึ่งได้ร่ำเรียนวิชาจนสามารถแปลงเป็นเสือได้ มีเรื่องเล่าสืบต่อกันมาว่า
นายยอด เป็นคนที่มีร่างกายแข็งแรงแต่ตามตัวมีแผลหลายแห่ง และที่น่าแปลกประหลาดก็คือ ที่ก้นของเขาได้มีหางงอกออกมามีความยาวประมาณหนึ่งคืบ ซึ่งไม่ได้มีมาตั้งแต่เกิดแต่มีขึ้นภายหลัง พ่อของนายยอดได้พาเขาไปฝากกับสมภารที่มีวิชาอาคมตอนใกล้อายุ 16 ปี เพราะท่านมีวิชาสามารถเรียกเสือมาให้ดูได้และใช้เสือไปไหน ๆ ได้ตามใจของท่านเหมือนกับสุนัขที่เลี้ยงไว้จนรู้ภาษาด้วยน้ำมันสมิง นายยอดเป็นเด็กฉลาด ว่านอนสอนง่ายจึงเป็นที่รักของสมภาร เมื่อเวลาสมภารจะไปที่อื่นถ้านายยอดไม่ได้ไปด้วย ท่านจะกำชับว่าไม่ให้ไปรื้อค้นอะไรที่พานหัวนอนท่านเป็นอันขาด วันหนึ่งสมภารไม่อยู่ ด้วยความอยากรู้ว่าที่หัวนอนมีอะไรจึงต้องสั่งเป็นพิเศษ ที่พานข้างหมอนเห็นตลับ ๆ หนึ่ง เมื่อเปิดดูเห็นเป็นขี้ผึ้งสีเขียว ๆ นึกว่าเป็นขี้ผึ้งเมตตาของอาจารย์จึงควักออกมาทาคิ้วทาปาก ทันใดนั้นเองก็เกิดขนขึ้นตามตัวเป็นสีเหลือง ๆ ดำ ๆ ทั่วไป แท้ที่จริงแล้วขี้ผึ้งที่ทานั้นเป็นน้ำมันสมิง หากใครทาเข้าก็จะกลายเป็นเสือสมิงไปในทันที นายยอดเมื่อกลายร่างเป็นเสือแล้วก็วิ่งกระโดดลงจากวัดคลานสี่ขาเหมือนเสือเข้าป่าไป เมื่อสมภารท่านกลับมาไม่พบนายยอด จึงนึกสังหรณ์ใจตรงเข้าไปที่ห้องเห็นตลับน้ำมันสมิงเปิดทิ้งอยู่จึงรู้ว่านายยอดกลายเป็นเสือสมิงไปแล้ว จากนั้นท่านจึงสั่งพระลูกวัดและพ่อของนายยอดว่า ท่านจะทาน้ำมันสมิงเพื่อออกตามหานายยอด ถ้ามีเสือเข้ามาที่วัดให้เอาไม้คานตีเสือนั้น แล้วท่านก็กลายร่างเป็นเสือออกตามหานายยอด เวลาผ่านไปประมาณ 6 เดือนกว่าๆ เย็นวันหนึ่งพระลูกวัดเห็นมีเสือ 2 ตัวที่แปลกกว่าเสือธรรมดา คือ เสือที่มามีหางสั้นก็เข้าใจว่าเป็นสมภารและนายยอดศิษย์ท่านกลับมา แต่ก็ไม่มีใครกล้าเอาไม้คานไปตีตามที่ท่านอาจารย์สั่งไว้ พระจึงไปตามบิดาของนายยอดมา นายยอดเชื่อว่าเป็นลูกของตนจึงเอาไม้คานตีเสือนั้นตัวละ 1 ที ทันใดนั้นขนก็หลุออกไปหมดแต่หางยังคงอยู่ พระลูกวัดเห็นว่าเป็นพระอาจารย์จึงได้นำจีวรมาห่มให้ ท่านจึงเล่าให้บิดานายยอดฟังว่าท่านออกเดินทางตามหาถึง 7 วัน จนพบเสือป่า ถามได้ความว่าสมิงยอดข้ามเขาไป จึงตามไปจนถึงเขาลูกหนึ่ง หลังเขาลูกนั้นมีหมู่บ้านที่เลี้ยง วัว ควาย หมู เป็ด ไก่ จำนวนมาก ท่านไปพบสมิงยอดกำลังกินหมูชาวบ้านอยู่ พอสมิงยอดเห็นอาจารย์เข้าก็รีบวิ่งหนีไปโดยเร็ว ไปจนมุมที่ในถ้ำแห่งหนึ่ง เคราะห์ดีที่สมิงยอดไม่กินเนื้อมนุษย์เพราะหากกินเนื้อมนุษย์เข้าไปก็คงไม่ยอมกลับมาง่าย ๆ และจะดุร้ายมากกว่านี้ จึงเป็นเรื่องเล่าสืบต่อกันมาจนถึงทุกวันนี้
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น