นิทานพื้นบ้าน เรื่อง หัวล้านหลื่นครู

นิทานพื้นบ้าน เรื่อง หัวล้านหลื่นครู

เค้าโครงจากบทประพันธ์ เรื่อง หัวล้านนอกครู

ทิดทอง กับ ทิดถม เป็นเพื่อนรักกัน ร่ำเรียนหนังสือตำรับตำราด้วยกันตั้งแต่ครั้งยังเป็นเด็ก ถึงฐานะของทั้งสองจะแตกต่างกัน แต่ทั้งสองก็ไม่ได้มีรังเกียจเดียดฉันท์กันเลย เมื่อทั้งสองบวชเรียนด้วยกันจนกระทั้งสึกออกมา ทั้งสองก็ช่วยเหลือพ่อแม่ประกอบกิจการงานอาชีพด้วยความขยันขันแข็ง

วันหนึ่งมีได้พ่อค้าเร่ขายนำน้ำมันใส่ผมมาขายถึงในหมู่บ้าน ทิดทองกับทิดถมไม่รู้เรื่องอะไร จึงได้ซื้อมาใช้คนละขวด เวลาต่อมาไม่นานผมของทั้งสองก็ร่วงออกๆ จนกลายเป็นคนหัวล้านไปซะทั้งคู่ ทั้งสองรู้สึกอับอายเป็นอันมาก ไม่อยากที่จะออกไปไหน กินก็ไม่ได้นอนก็ไม่หลับ

ชาวบ้านรู้เรื่องนั้นเข้าก็แกล้งอำๆ ว่าถ้าเอาไอ้นั่น ไอ้นี่มาทา ผมก็จะออกมาดังเดิม เช่น บอกให้เอา หนวดเต่า เขากระต่าย น้ำลายยุง หรือแม้กระทั่ง ขี้ไก่โป่(อ้วก…!!!!) มาทา ทั้งสองก็หลงเชื่อ กลายเป็นที่ขำขันของชาวบ้านทั้งหมู่บ้าน

จนทั้สองต้องไปพึ่งโยคีที่อยู่กลางป่า โยคีบอกว่าให้ไปดำน้ำในสระน้ำข้างอาศรม 3 ครั้ง ผมก็จะงอกออกมาทั่วทั้งหัวเหมือนดังเดิม ทั้งสองจึงทำตาม ดำครั้งแรกโผล่หัวขึ้นมาผมก็ขึ้นมานิดหน่อย ครั้งที่ 2 ก็มีผมออกมาพอประมาณ ครั้ง 3 ผมนั้นเต็มหัวยาวประมาณ 3-4 เซนฯ แต่ทั้งสองมีแผลเป็นกลางหัว เนื้อตายไปแล้วผมจึงขึ้นไม่ได้ แทนที่จะไปปรึกษากับโยคี ทั้งสองได้ปรึกษากันเองว่า หากดำครั้งที่ 4 ผมจะต้องขึ้นเป็นแน่ จึงดำน้ำลงไปอีกครั้ง แต่ทว่าเมื่อโผล่หัวขึ้นมา กลับกลายเป็นคนหัวล้านกบาลใสเช่นดังเดิม คราวนี้แม้แต่โยคีก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว ทั้งสองร้องได้แต่ไห้โวยวาย และเดินก้มหัวกลับบ้านด้วยความผิดหวัง

นี่แหละ ที่มาของคำว่าหัวล้านหลื่อครู
ข้อคิด
- อย่าหลื่นคำผู้ใหญ่บอก ผู้ใหญ่สอน บอกคำไหนต้องคำนั้น
- เราเกิดบนแผ่นดินเดียวกัน รักกันไว้แหละดี