นิทานอีสป เรื่อง สุนัขจิ้งจอกกับอีกา
ครั้งหนึ่งสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งเห็นอีกาบินผ่านมาพร้อมกับคาบเนยแข็งชิ้นหนึ่งไว้ในปาก มันมาหยุดเกาะอยู่บนกิ่งไม้
“เนยแข็งชิ้นนั้นต้องเป็นของข้า”
สุนัขจิ้งจอกพูดและเดินที่โคนต้นไม้
“สวัสดีคุณผู้หยิง”
มันร้องทัก
“วันนี้ท่านช่างงดงามนัก ขนของท่านช่างมันวาวและดวงตาของท่านช่างสุกในเหลือเกิน ข้านใจว่าเสียงของท่านจะต้องไพเราะกว่านกตัวไหนๆ สมกับลักษณะของท่าน ให้ข้าได้ฟังเพลงจากท่านสักเพลงหนึ่งเถิด เพื่อข้าจะได้ชื่นชมท่านในฐานะราชินีแห่งนกทั้งปวง”
อีกาขยับหัวและเริ่มเปล่งเสียง กา กา อย่างตั้งใจ แต่ขณะที่มันอ้าปาก เนยแข็งก้อนนั้นก็ตกลงมา สุนัขจิ้งจอกรีบคาบมาทันที
“ให้มันได้อย่างนี้สิ”
สุนึขจิ้งจอกพูด
“ข้าต้องการเท่านี้แหละ”
เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับเนยแข็งของเจ้า ข้าอยากจะให้คำแนะนำเล็กๆ น้อยๆ คือ
“อย่าหลงเชื่อพวกยกยอปอปั้น”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
อย่างเชื่อคำพูดของคนประจบประแจง
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น