นิทานสอนใจ : สัจจะคุ้มกายใจ

นิทานสอนใจ : สัจจะคุ้มกายใจ

หลายคนชักจะแก่เวทมนตร์คาถากันแล้ว รู้ไว้ไม่เสียหาย คุยแนะนำคนอื่นได้ต่อไปว่า ฟังพระสงฆ์เจริญพระพุทธมนต์รู้เรื่อง และทราบความศักดิ์สิทธิ์ของมนต์แต่ละบท ผู้เขียนเรื่องนี้จึงเลยขอถือโอกาสสาธยายมนต์บทขลังอีกสองบทสั้นๆ ให้ทุกคนได้อ่านกัน

บทแรก เป็นคาถากันไฟไหม้ มักจะใช้สวดกันตอนขึ้นบ้านใหม่ หรือเปิดท้ายอาคารต่างๆ เพราะความเป็นมาของมนต์บทนี้กล่าวถึงลูกนกคุ่มพระโพธิสัตว์ (พระชาติหนึ่งของพระพุทธเจ้า) ในแคว้นมคธที่อยู่ห่างไกลจากเมืองอื่นๆ ตามลำพัง ขณะที่พ่อแม่ออกไปหาอาหาร ลูกนกคุ่มตัวน้อยยังบินไม่ได้เดินก็ยังไม่ได้ เกิดไฟไหม้ลุกลามเข้ามาใกล้รังที่อยู่ทุกทีๆ นกตัวอื่นๆ รวมทั้งพ่อแม่ของนกคุ่มน้อยก็พากันบินหนีไปหมด

แต่ด้วยความที่นกคุ่มตัวนี้ไม่ใช่นกธรรมดา เป็นนกพระโพธิสัตว์ผู้ได้เคยบำเพ็ญบุญบารมีมามาก จึงสามารถตั้งจิตอธิษฐานของอำนาจสัจจะทั้งหลายในสากลโลกและในตนเอง คุณของศีลที่มีอยู่ประจำโลก คุณของพระพุทธเจ้าผู้ทรงเพียบพร้อมด้วยศีล สมาธิ ปัญญา ผู้พ้นจากกิเลส ราคะ โทสะ โมหะโดยทั้งสิ้นเชิง ทรงประกอบด้วยสัจจะ ความเอ็นดู ความกรุณา และความขันติ อันมีอยู่ในจักรวาลทั้งปวง อีกทั้งคุณของพระธรรมทั้งหลายที่ช่วยสกัดไม่ให้ไฟลุกลามมาถึงรัง และกลับถอยห่างออกไป ไฟป่าถูกลมพัดตีกลับไปเป็นระยะทางยาวกว่า 16 กรีส (เท่ากับ 500 วา) เป็นปาฏิหาริย์ที่ปรากฎหลักฐานการไม่มีไฟไหม้อยู่ชั่วกัลป์

คาถาที่สอง เป็นเรื่องขององคุลิมาลผู้เกิดในฤกษ์ดาวโจร ขณะที่คลอดนั้นอาวุธทั้งหลายในแผ่นดินส่องประกายสว่างโชติช่วง จึงถูกต้องชื่อว่า "อหิงสกะ" ที่แปลว่าผู้ไม่เบียดเบียน เพื่อเป็นการตัดไม้ข่มนาม

ความจริงแล้วองคุลิมาลเป็นคนดี แต่ด้วยความซื่อ รัก และเชื่ออาจารย์จึงถูกหลอกให้ไปฆ่าคนให้ครบหนึ่งพันคน เพื่อเป็นการบูชาครู องคุลิมาลร้อยนิ้วของคนที่ตนฆ่าไว้รอบคอจนได้ 999 นิ้ว แล้วเมื่อมาพบพระพุทธองค์

เมื่อได้ฟังธรรมแล้วจึงบวชเป็นพระภิกษุ แรกๆ นั้นเมื่อออกบิณฑบาตชาวบ้านต่างก็กลัว วิ่งหนีกันหมด วันๆ จึงบิณฑบาตไม่ได้ค่อยได้ ต้องอดๆ อยากๆ ภายหลังชาวบ้านรู้ว่าองคุลิมาลไม่ได้ดุร้ายเหมือนเมื่อก่อนแล้ว จึงพากันทุบตีบ้างก็ขว้างปาด้วยก้อนหิน จนได้รับบาดเจ็บอยู่เสมอ ซึ่งเป็นผลมาจากกรรมที่ตนได้ก่อไว้

วันหนึ่งได้พบหญิงมีครรภ์ พระองคุลิมาลจึงใช้สัจจะที่มีอยู่ในตนเองอวยพรให้หญิงมีครรภ์นั้น ตามที่พระพุทธองค์ตรัสสอนมีใจความว่า

"ตั้งแต่เราบวชเป็นภิกษุ ไม่เคยกระทำหรือคิดเบียดเบียนใครเลย ด้วยอำนาจแห่งสัจจะนี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่น้องหญิงและลูกในครรภ์ของเธอด้วย"

ด้วยความให้พรนี้ ทำให้หญิงมีครรภ์ผู้ที่เคยกลัว เมื่อเห็นพระองคุลิมาลก็สามารถคลอดบุตรได้โดยง่าย เรื่องราวนี้จึงเลื่องลือไปทั่ว ชาวบ้านต่างก็พากันมาขอพรจากพระองคุลิมาลเป็นจำนวนมาก

สัจจะอันเป็นความดีที่มีจริงอยู่ในตัวใครก็ตาม สามารถนำเอามาอธิษฐานป้องกันภัยและรักษาโรคได้ ดังนั้นทุกคนอย่าได้นิ่งนอนใจ ควรสะสมสัจจะบารมีไว้มากๆ ถึงคราวจำเป็นก็นำออกมาใช้ได้เสมอ ไม่เสียหายอะไร